Το Χορευτό  Πηλίου ήταν μια από τις καλοκαιρινές κατοικίες των μυθικών θεών του Ολύμπου. Όπως μας πληροφορούν ο Όμηρος, ο Πίνδαρος και ο Ευριπίδης, στο Πήλιο έγιναν οι γάμοι του Πηλέα και της Νηρηίδας Θέτιδας και του βασιλιά των Λάπαθων Πειρίθου με την ωραία Ιπποδάμεια.

Στους αρχαίους "Ιπνούς" δηλαδή στην σημερινή ακατοίκητη Παλαιά Μιτζέλα, είναι το σημείο στο οποίο καταστράφηκε μέρος του στόλου του Ξέρξη κατά την εκστρατεία εναντίον των Ελλήνων το 480 π.Χ.

Στα νεότερα χρόνια, το Χορευτό υπήρξε ξακουστό λιμάνι απ’ όπου ξεκινούσαν τα “Ζαγοριανά καράβια”, τα οποία ταξίδευαν απ’ τις αρχές του 17ου αιώνα στις θάλασσες όχι μόνο του Αιγαίου αλλά της Μαύρης θάλασσας και της ευρύτερης Μεσογείου. Οι χοροί των ναυτικών όταν επέστρεφαν σε αυτό μετά από τα μεγάλα ταξίδια τους έδωσαν αυτό το όνομα.

Το ναυτεμπόριο του Χορευτού έσβησε στα μέσα της δεκαετίας του 1960 λόγω ολοκλήρωσης του οδικού δικτύου προς τον Βόλο. Επίσης, είναι το αλιευτικό κέντρο της περιοχής, ενώ διαθέτει και αλιευτικό καταφύγιο που εξυπηρετεί τους ντόπιους ψαράδες.

Ο Γεώργιος Δροσίνης, το άγαλμά του οποίου βρίσκεται στην κεντρική πλατεία, παντρεύτηκε Χορευτιανή (Μαίρη Κασσαβέτη) και έζησε για πολλά χρόνια στις αρχές του 20ου αιώνα στο Χορευτό. Σε αυτόν τον τόπο, τον οποίο βάφτισε "Το Σχολείο Της Θάλασσας", ο Γεώργιος Δροσίνης εμπνεύστηκε πολλά από τα έργα του, όπως η ποιητική του συλλογή "Γαλήνη".

Σήμερα το Χορευτό, αναλλοίωτο από τον χρόνο στέκει αγέρωχο, πρώτο σε ιστορία ανάμεσα στα καλοκαιρινά θέρετρα του Πηλίου και προσφέρει στους ποιοτικούς επισκέπτες του διακοπές σε μια περιοχή ήπιας τουριστικής ανάπτυξης μακριά από τον μαζικό τουρισμό και τους θορύβους των πολυσύχναστων καλοκαιρινών παραλιών.